باغ صفوی قزوین که نام دیگر آن باغ سعادت آباد قزوین است بین سبزه‌میدان و خیابان سپه واقع شده است. این اثر که از دوران صفویه به یادگار مانده است، همه ساله میزبان گردشگران ایرانی و خارجی بسیاری است. این مجموعه دارای نام‌های متعددی است که در این میان می‌توان از دولتخانه صفوی، باغ فرهنگی قزوین و یا ارگ تهماسبی نام برد. با مجله گردشگری همراه باغ صفوی باشید.
تاریخچه باغ صفوی قزوین
در دوره صفوی، شهر قزوین از آن‌جا که بر سر راه ابریشم قرار داشت، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار گشت. این شهر پس از اندکی به پایتخت صفویان بدل شد. تغییر پایتخت از تبریز به قزوین موجب احداث بناها و آثار فرهنگی-تاریخی بسیاری در این شهر شد.
پس از انکه صفوی تصمیم به انتقال پایتخت از تبریز به قزوین گرفت، تصمیم گرفت مجموعه صلطنتی باشکوه و جدیدی در پایتخت جدید بنا نهد. از این رو، شاه طهماسب که هنوز انتقال پایتخت را به شکل قطعی اعلام ننموده بود، در سال ۹۵۱ ه.ق اقدام به خرید اراضی وسیعی در شمال شهر قزوین در منطقه‌ای بهنام «زنگیاباد» نمود. این مجموعه دارای بخش‌های سکونت و دیوانی است.
شاه طهماسب که گویا از خرید جدید خود راضی بود، بسیاری از اطرافیان خود را تشویق به خرید باغ در اطراف این مجموعه باغ نمود. این مجموعه که بیش از ۶ هکتار مساحت دارد، در تاریخ ۲۷ اسفند ۱۳۸۶ به ثبت آثار ملی ایران رسید. این مجموعه شامل بخش‌های بسیاری است که هرکدام نام خاص خود را دارند. «عمارت پهلوی»، «عمارت نادری»، «کاخ چهلستون»، «بقعه پیغمبر»، «عمارت قاجاری»، «گراند هتل» و « سردرد عالی‌قاپو» است.
بخش‌های مختلف باغ صفوی قزوین
مجموعه باغ صفوی قزوین از بخش‌های متددی تشکیل شده است که بسیاری از بناهای آن امروزه دیگر وجود ندارند در طی این سال‌ها از بین رفته‌اند. اما هنوز هم بخشی از آن بناها پابرجا هستند. در طول سال‌هایی که از احداث این مجموعه گذشته است، بناهای متعددی بر اثر مرمت و بازسازی به این مجموعه اضافه گشته‌اند. عمارت شاه‌طهماسب، دیوان‌خانه قدیم، حوض‌ها، ارشیخانه، ایوان، بنای چهلستون، برج کبوتر و تعدادی بنای دیگر، تشکیل دهنده این مجموعه باغ هستند.
لازم ذکر است که بناهایی نظیر دیوان‌خانه قدیم و جدید، عمارات جهان‌نما، استخر بزرگ و برج کبوتر، میدان شاهی و خانه شروانی دیگر امروز وجود ندارند و از بین رفته‌اند. یکی دیگر از ویژگی‌های قابل ذکر این مجموعه تنوع درختان و گیاهانی است که در این مجموعه پرورش داده می‌شوند. هریک از بناهایی که هنوز هم پابرجا مانده‌اند ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارند که به تفکیک قابل بررسی هستند و در ادامه به همین امر خواهیم پرداخت.
