در هر شهری بناهایی وجود دارند که یادگار تاریخی پرفراز و نشیب هستند؛ بناهایی که شاید تا مدتها متروک مانده باشند و از دیدهها پنهان. در شهر از این دست بناها و عمارتها کم نیست و بسیاری از آنها در سالهای گذشته مرمت و برای بازدید عموم بازگشایی شدهاند. بناهایی که سرزدن به آنها تبدیل به یکی از سرگرمیهای گردشگران و اهالی شهرها شده است. این بار در مجله گردشگری عمارت مسعودیه را معرفی میکنیم و از اهمیت تاریخیاش میگوییم. اگر گذرتان به این عمارت زیبا افتاده و یا سر زدن به اینجا را در برنامه دارید، با ما همراه شوید.
عمارت مسعودیه ، پناهگاه مشروطهخواهان
مسعودمیرزا ملقب به ظلالسلطان فرزند ناصرالدینشاه قاجار در سال ۱۲۹۰ هجری قمری باغ نظامیه که در جنوب باغ نگارستان قرار داشت را خریداری کرد و پنج سال بعد به دستور او رضاقلی خان معمار در زمینی به مساحت ۴۰۰۰ متر مربع و در سمت غربی باغ نظامیه، باغ و عمارتی ساخت که به نام مسعودمیرزا، مسعودیه نامیده شد. براساس اسناد موجود، باغ مسعودیه به رسم تمام بناهای آن زمان بخش دو بخش اندرونی و بیرونی داشت که امروز فقط بخش بیرونی باغ باقی مانده است. باغ فعلی هفت عمارت دارد که از طریق چندین حیاط به هم ارتباط دارند.
در زمان قاجار در اطراف تهران حصاری وجود داشت که در زمان شاه طهماسب صفوی ساخته شده بود. در این حصار که به حصار شاه طهماسبی معروف بود چندین دروازه وجود داشت و ورود و خروج به پایتخت از طریق دروازهها انجام میشد که امروز اثری از آن حصار و دروازهها باقی نمانده است. عمارت مسعودیه فعلی همراه با باغ نگارستان و باغ لالهزار و باغ سردار ایروانی در شمال حصار شاه طهماسبی قدیمی قرار دارند که در حال حاضر بهارستان نامیده میشود.
موقعیت جغرافیایی مسعودیه در میدان بهارستان که محل بسیاری از مهمترین اتفاقات تاریخ معاصر ایران بوده است سبب شده که این باغ مسعودیه هم شاهد وقایع بسیاری باشد. از جمله این وقایع، پناه آوردن عدهای از مشروطهخواهان به مسعودیه در جریان انقلاب مشروطه بود. ظلالسلطان که با مظفرالدین شاه و فرزندش محمدعلی شاه اختلاف و دشمنی داشت، باغ را یکی از پایگاههای مشروطهخواهان تبدیل کرد. بعد از قیام مشروطه در نزدیکی باغ مسعودیه بمبی دستساز زیر کالسکه محمدعلیشاه منفجر شدکه بهانه برای به توپ بستن مجلس را فراهم کرد.
پس از به توپ بسته شدن مجلس ادامه مطلب...