عمارت بهارستان یک بنای تاریخی واقع در است. این بنا که در سده سیزدهم خورشیدی ساخته شده است، به عنوان ساختمان مجلس شورای ملی استفاده می‌شده. این بنا که نام دیگر آن دارالشورای ملی است در ۱۲۸۹ هجری قمری به دستور میرزا ساخته شده و تا به امروز میزبان اتفاقات بسیار مهمی بوده است. برای آشنایی بیشتر بهارستان با مجله گردشگری باشید.
تاریخ و عمارت بهارستان
عمارت بهارستان محل برگزاری نشستهای مجلس ملی
میرزا حسن خان از صدراعظم‌های ناصرالدین شاه بوده است. دستور وی توسط مهندس میرزا مهدی‌خان شقاقی اجرا شد. این بنا برای برگزاری نشستهای مجلس ملی کاربرد داشته است. به دلیل ماهیت این بنا از گذشته تا به امروز دستخوش تغییرات زیادی بوده و در طول تاریخ خود، اتفاقات زیادی را دیده است. برای مثال این ساختمان یکبار به توپ بسته شده و ۳ بار نیز دچار حریق گشته است.
این بنا در مجموعه بهارستان قرار دارد. مجموعه بهارستان در میدان بهارستان فعلی تهران واقع شده که قدمتی دیرپا دارد. آغاز به کار این مجموعه به دوره قاجار بازمی‌گردد. تمامیت این مجموعه تحت مالکیت میرزا حسنخان بوده. بخش های این مجموعه شامل: باغ سپهسالار، عمارت ملیجک، کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی و عمارت بهارستان بوده است.
این بنا که متعلق به میرزا حسنخان بود، پس از مرگ وی توسط ناصرالدین شاه تصرف شد. از این نقطه بود که این بنا که تا پیش از آن به استراحتگاه شهره بود، حال و هوایی حکومتی پیدا کرد. تا سالها این بنا برای میزبانی از سفرا و میهمانان خارجی استفاده می‌شد. با روی کار آمدن مظفرالدین‌شاه و صدور فرمان مشروطه، این بنا به درخواست نمایندگان مجلس، به محل برگزاری نشستهای مجلس شورای ملی بدل گشت.محمدعلیشاه با ادعای آنکه در زمان صدور فرمان مشروطه، پدرش مریض احوال بوده، مجلس را به توپ بست و خساراتی به ساختمان مجلس وارد گشت. در پی هجوم سربازان حکومتی، اشیاء قیمتی داخل مجموعه به کلی به سقت رفتند.
جزئیات بنای بهارستان
زیربنای این مجموعه چیزی قریب به ۵ هکتار است. معماری این مجموعه طی سالها دستخوش تغییرات زیادی بوده. از آنجایی که تا قبل از انقلاب ۵۷ ، این بنا از مهمترین بناها از نظر معماری به شما میرفته است و در اوایل دوره پهلوی اول، این ساختمان جزو معدود ساختمان‌های دارای معماری اصولی بوده، اغلب معمارانی که افتخار کار روی این بنا را داشته‌اند سعی در جای‌گذاری اسم و یادبودی از خود داشته‌اند.
در ۱۳۰۳ هجری شمسی، استاد جعفر خان معمارباشی، طرحی را برای نمای غربی ساختمان پیاده کرد که بهطور واضحی الهام گرفته از سبک معماری دوره «باروک» است. معماری اولیه این بنا نیز تلفیق چشمنوازی از معماری غرب و سنت هنر معماری ایرانی-اسلامی بوده است. پس از آنکه در سال ۱۳۰۹ این بنا دچار حریق گشت مرمت آن به معمار فرانسوی لئون و دستیارش بوریس که او هم یک مجسمه‌ساز فرانسوی بود سپرده شد. این دو نیز در ورودی جنوبی ساختمان را با الهام از ساختمان پارلمان فرانسه که خود از معماری نئوکلاسیک
