شیراز شهر عشق و خیال است. رد پای هنر را  هر گوشه‌ای که سر را بپرخانید در این شهر می‌بینید. آنجا که مامن شاعران و عرفا بود و همه‌ی لطافت جهان زیر شاخه‌ی بهار نارنج‌هایش در آغوش دارد. شیراز آنقدر دلبرانگی و چشم‌نوازی دارد که روزها مسافرانش را به‌خود مشغول می‌کند. یکی از خوش‌ وزن‌ترین دیدنی‌های شیراز بنای حافظیه است.

حافظیه شیراز

حافظیه باغی است خرم که ستاره‌ای درخشان و بی فروغ در قلب خود دارد. این مکان که میعادگاه عاشقان و دوستداران ادبیات است از دیدنی‌های جادویی شهر شیراز. بازدید از این باغ و بنا را از دست ندهید و خود را با قلب ادب پارسی پیوند بزنید. همراه مجله گردشگری سفرزون باشید تا این اثر حیرت‌انگیز را بهتر بشناسیم.

حافظیه ، آسمان شعر و خیال حافظ

نام حافظ با فرهنگ ایرانی پیوندی عمیق دارد.کتاب اشعار او سال‌های سال است که مهمان خانه‌های ایرانی است. وقت آن است که قدم به آرامگاه حافظ بگذاریم. آنجا که حافظ دیگر مهجور نیست و به جایگاهی دست یافت که خود در اشعارش پیش بینی کرده بود:

بر سر تربت ما چون گذری، همت خواه       که زیارتگه رندان جهان خواهد بود

لسان الغیب، ترجمان الاسرار، لسان‌العرفا و ناظم‌الاولیا، همگی القاب شاعری هستند که کتابش همدم لحظات و حالات بسیاری است. حافظ یار و همدم اوقات ایرانیان در اکثر ایام سال است. این دوشادوشی در نوروز و یلدا به اوج می‌رسد. زمانی که هر کسی نیتی در دل دارد و تفالی بر دیوان خواجه می‌زند.

مقبره‌ی حافظ، روایتی از روزگار

حافظ به سال ۷۹۲ قمری درگذشت و در هنگام دفن او میان مردم اختلافات فراوانی افتاد. چرا که برخی افراد متعصب معتقد بودند که به‌دلیل میگساری حافظ او کافر است و باید در جای دیگری دفن شود. این جدل به آنجا رسید که مردم تصمیم گرفتند از دیوان حافظ مدد بگیرند و آن نتیجه‌ای که حاصل شد همه را شگفت‌زده کرد و آن بیت این بود:

قدم دریغ مدار از جنازه حافظ              که گرچه غرق گناه است، می‌رود به بهشت

اینگونه بود که حافظ در شیراز دفن شد و حدود ۶۵ سال سپری شد تا مقبره‌ی خود مورد توجه قرار گیرد. وزیر میرزا ابوالقاسم گورکانی که حاکم فارس بود برای نخستین بار دستور داد تا گنبدی بر فراز مزار حافظ بنا کنند. و در مقابل آن نیز حوضی ساختند که از آب رکن آباد پر می‌شد.

حافظیه در ایام صفویان و افشاریان

سال‌ها بعد در ابتدای قرن یازده و زمانی‌که سلطنت شاه عباس آغاز شد، مرمت‌هایی در بنای حافظیه صورت گرفت. با روی کار آمدن سلسله‌ی افشار و حکومت نادرکبیر پروژه‌ی دیگری برای مرمت این بنا شروع شد.

زندیه و سرآغاز تولد باغی خرم

ظهور حکومت زندیه تاثیرات فراوانی بر روی ساخت و سازهای مهم داشت. یکی از همین بناها حافظیه است. در روزگار کریم خانی بنایی باشکوه برای حافظیه ساخته شد. این اثر تالاری با چهار ستون سنگی و رفیع بود که دو ورودی در شمال و جنوب داشت. همچنین در دوسمت آن دو اتاق ساخته شد. که بعدها این تالار در دوران پهلوی امتداد یافت و به دو محوطه‌ی شمالی جنوبی تقسیم شد.

درست در مقابل بنا باغی ایجاد شد که بر طراوت و شکوه مجموعه افزود. و در نهایت سنگ قبر حافظ نیز تغییر کرد و قطعه‌ای مرمر به‌روی مقبره‌ی او قرار گرفت.  سپس عمارت قدیمی کریم خان زند به تالاری با ۵۶ متر طول تبدیل شد که ۲۰ ستون سنگی آن را نگاه می داشت. چهار ستون کریم خانی در میان این ستون ها به شکل قبلی باقی ماند و ۱۶ ستون دیگر به صورت دو تکه در سال ۱۳۱۵ خورشیدی ساخته و نصب شد.

 قاجار و دوره‌ی پر نشیب حافظیه

در سال‌هایی از آغاز حکومت قاجاریان حافظیه حدودا رها شده بود و متوجه تخریب‌هایی شد. دوره‌ی قاجار را می‌توان یکی از پر فراز و نشیب‌ترین دوران‌های این بنا دانست. در سال ۱۲۳۵ شمسی ابوالفتح میرزا مویدالدوله (تهماسب میرزا)، حاکم فارس، دستور تعمیر و مرمت اثر را صادر کرد.پس از آن در سال ۱۲۵۷ شمسی فرهاد میرزا معتمدالدوله، فرمانروای فارس، کوشکی ادامه مطلب...