خیابان سی تیر، یکی از دیدنی‌ترین خیابان‌های تهران، خیابانی که ساعت‌های طولانی را می‌توان داخل آن قدم زد و خسته نشد. روی سنگ فرشی از جنس محبت و تاریخ قدم بر می‌دارید و در هر کافه و رستوران سرک می‌کشید. در سی تیر می‌تواتید بوی کهنگی و اصالت طهران قدیم را استشمام کنید. آرام نفس بکشید و به یاد خاطرات گذشته بیافتید. از این موزه به آن موزه بروید و صفحات تاریخ تهران را ورق بزنید. در میان این موزه‌های دلنشین، موزه‌ای از جنس شیشه و به ظرافت سفال وجود دارد که موزه آبگینه آن را نامیده‌اند. موزه‌ای که در آن می‌توانید انواع آثار سفالی و شیشه‌ای زیبا را مشاهده کنید. دست در دست سفرزون همراه باشید تا در این موزه زیبا با هم قدم بزنیم.
ساختمان موزه آبگینه ، برگی از تاریخ ایران کهن
زمانی که در خیابان سی تیر قدم بر می‌دارید، ساختمانی در پلاک ۵۵ توجه شما را به خود جلب می‌کند. ساختمانی زیبا، باستانی و دیدنی که انگار به دوران پهلوی و یا قاجار تعلق دارد. کمی که دقیق می‌شوید، تابلوی موزه آبگینه را در سردر آن می‌خوانید و متوجه می‌شوید که این ساختمان به موزه آبگینه تعلق دارد.
اما این ساختمان زیبا که در دل شلوغی‌های تهران و دود و دم مرکز شهر قرار دارد، همیشه موزه نبوده. تا سال ۱۳۳۰ هجری شمسی، این ساختمان هم محل سکونت و هم محل کار قوام‌السلطنه بوده. پس از آن این ساختمان را به سفارت مصر هدیه کردند و پس از آن سفارت افعانستان در اینجا ساکن شد. این رویه همینطور ادامه داشت و حتی بانک بازرگانی نیز در این ساختمان مستقر شد. در نهایت دو سال پیش از انقلاب، در سال ۱۳۵۵ بود که به دستور فرح پهلوی این ملک از بانک بازرگانی خریداری و به موزه آبگینه تبدیل شد.
در همان سال بود که به کمک مهندسان ایرانی و اتریشی، تغیراتی را روی این ساختمان اعمال کرده و آن را برای بازدید عموم آماده کردند. خانه قوام یا همان موزه آبگینه در سال ۱۳۷۷ جزء فهرست آثار ملی میراث فرهنگی ایران قرار گرفت.
توضیحاتی در مورد ساختمان موزه
درب و پنجره‌های این ساختمان زیبا، یادگاری از دوره سلجوقی است. یکی از نکاتی که باعث منحصر به فرد شدن این ساختمان شده این است که معماری آن را می‌توان تلفیقی از معماری ایرانی و معماری اروپایی دانست. گچ بری‌ها، سقف‌ها، ستون‌ها و آینه‌کاری‌ها تماما کار هنرمندان ایرانی است.
ساختمان اصلی موزه در باغی با وسعت ۷۲۰۰ متر مربع قرار گرفته. بنای اصلی موزه ۱۰۴۰ متر مربع وسعت دارد و به شکل هشت گوش ساخته شده است. ستون‌های ورودی آن کاذب هستند و تنها جنبه تزئینی دارند. سبک ساخت این خانه دقیقه به شیوه ایرانی بوده و دارای یک اندرونی و یک بیرونی است. ساختمان اندروی به بنیاد فارابی تعلق دارد و موزه آبگینه در ساختمان بیرونی واقع شده.
ساختمان اصلی دارای دو طبقه و یک زیرزمین است. دو طبقه به وسیله یک پلکان چوبی بسیار زیبا به هم متصل شده‌اند. ساخت این پلکان بر اساس معماری روسی بوده و بسیار زیبا و دیدنی است. سرساری موزه تا پیش از اینکه به دست سفارت مصر بیافتد، به شکل گنبد بوده.
در فضای بیرونی ساختمان یک آبنمای بسیار زیبا قرار دارد. کاشی کاری‌های روی این آب نما به دوره قاجاری تعلق داشته و بسیار ارزشمند هستند.
طراحی داخلی موزه
از نظر معماری و طراحی داخلی، ساختمان موزه آبگینه را می‌توان یکی از آثار هنری برجسته دانست. اما جالب است بدانید که مضامین مذهبی و انقلابی موجود در طراحی داخلی، پس از انقلاب اسلامی ایجاد شده‌اند. قدمت این آثار را حدود سی سال هستند و در اواسط سال ۱۳۶۸ هجری شمسی ایجاد شده‌اند.
اما نکته قابل توجه در مورد طراحی داخلی این موزه، نوع طراحی ویترین‌های آن است. در آن دوران از یک طراح اتریشی با نام هولادین برای طراحی ویترین‌های موزه کمک گرفتند. او با وجود اینکه یک طراح اتریشی بود، اما از نماد‌های ایرانی برای طراحی خود کمک گرفت.
طراحی برخی از ویترین‌ها الهام گرفته شده از ستون‌های تخت جمشید و برخی دیگر الهام گرفته از کاخ تچر داریوش کبیر هخامنشی است. حتی در برخی موارد می‌توانیم حس کنیم که از کعبه زرتشت در نقش رستم الهام گرفته شده است. همین مساله باعث منحصر به فرد شدن طراحی داخلی موزه آبگینه شده که در سطح جهانی نیز شهرت دارد.
در تزئینات داخلی موزه آبگینه تماما از عناصر ایرانی اسلامی استفاده شده است. منبت‌کاری‌های چهار چوب درب‌ها و کنار پله‌ها نمای زیبایی به فضای داخلی موزه بخشیده‌اند. همچنین آجر کاری نمای آن بسیار زیبا و دیدنی است و در حدود ۵۱ طرح آجری مختلف در نمای بیرونی ساختمان به چشم می‌خورند.
تاریخچه ساختمان موزه آبگینه ، تاریخی غنی در پشت دیوار‌های قطور
در پس دیوار‌های قطور هر ساختمانی، زندگی افرادی که در آنجا زندگی می‌کردند نهفته. در حقیقت این افراد هستند که باعث ایجاد و شهرت پیدا کردن این ساختمان‌ها شده‌اند. گاهی اگر یک فرد در تاریخ حضور نداشت، ساختمانی تاریخی هم ساخته نمی‌شد و ما از دیدن و لذت بردن آن بی بهره می‌ماندیم. در مورد ساختمان موزه آبگینه نیز دقیقا چنین موضوعی صادق است. همانطور که اشاره کردیم، این ساختمان به قوام‌السلطنه تعلق داشته اما قوام چه کسی بوده؟
قوام‌السلطنه چه کسی بوده؟
قوام‌السلطنه یا همان احمد قوام را می‌توان یکی از با نفوذ‌ترین افراد سیاستمدار در تمام تاریخ ایران دانست. او پس از اتمام سلطنت دوره قاجار توانست قدرت خود را حفظ کند و در دوره پهلوی نیز فردی سیاستمدار قلمداد شود. جالب است بدانید که سه بار در دوران قاجار و دوبار در دوره سلطنت پهلوی توانست به مقام نخست وزیری برسد. جالب است بدانید که برخی قوام را چرچیل ایران می‌دانند!
قوام در مدت عمر خود چهارده بار به عنوان وزیر امور داخلی و چهار بار به عنوان وزیر امور خارجه انتخاب شد. علاوه بر همه این‌ها، او چهار بار وزیر امور مالیه، دو بار وزیر جنگ و یک بار وزیر عدلیه یا همان قویه قضایه بوده. واقعا که می‌توان نتیجه گرفت او فردی بسیار بانفوذ و سیاست مدار بوده. حتی در زمان وزارت او، قیام ۳۰ تیر سال ۱۳۳۱ اتفاق افتاد، نیرو‌های شوروی از ایران خارج شدند و فرمان مشروطیت نگارش شد.
قوام در اواخر دوران سلطنت قاجار که احمد شاه جوان در راس امور بود، دستور داد تا در یکی از بهترین نقاط طهران برای او خانه بسازند تا در آن زندگی کرده و به امور کشوری بپردازد. در نتیجه تاریخ دقیقا ساخت موزه آبگینه را می‌توان به اواخر دوره قاجار نسبت داد. اساسا در سال ۱۲۹۹ شمسی و در اوایل روی کار آمدن دولت پهلوی اول، این ساختمان نیز ساخته شده.
در موزه آبگینه چه خبر است؟
در اکثر موارد از نام یک موزه می‌توان انتظار داشت که قرار است با چه چیزی رو به رو شویم. اما این مساله در مورد موزه آبگینه صادق نیست. برخی از ما با شنیدن نام موزه آبگینه شاید تصور کنیم که در این موزه وسایلی مرتبط با آب وجود دارند. اما اگر به فرهنگ دهخدا سری بزنیم، خواهیم دید که در وصف آبگینه چنین بیان کرده که ” جسمی جامد غیر حاجب ماورائی که از ذوب شدن سنگ آتش زنه با قلیاء ساخته می‌شود. در ادامه هم برای آن مترادف‌هایی هماند زجاج، شیشه و زجاجه را آورده.
موزه‌ای مختص آثار شیشه‌ای و سفالی
در نتیجه باید انتظار این را داشته باشید که داخل موزه آثاری شیشه‌ای و زیبا را مشاهده ببینید. شیشه قطعا یکی از زیباترین و ظریف‌ترین عناصر طبیعت است. پس از اینکه اولین بار انسان با شیشه آشنا شد، به ترجیح هنر شیشه گری نیز شکل گرفت. انسان عادت دارد تا از هر چیز طبیعی یک هنر فاخر ایجاد کند که این در مورد ایرانیان بسیار صادق است.
شیشه گری را می‌توان هنر دمیدن در مذاب شیشه و شکل دادن به آن دانست. حال اگر شما به هنر شیشه گری و دیدن آثار شیشه‌ای و سفالی زیبا علاقه دارید، باید بدانید که موزه آبگینه جایی است که باید به آن سر بزنید. موزه آبگینه به صورت تخصصی و انحصاری میزبان ظروف و اشیای شیشه‌ای و سفاری از دوران قدیم تا به امروز است. همانطور که ذکر کردیم، این ساختمان میزبان دوستان مصری و افغانی بوده به همین دلیل از نظر فرهنگی نیز بسیار غنی و پربار است.
طراحی داخلی ویترین‌ها و نمای درونی موزه
همانطور که عرض کردیم، برای طراحی ویترین‌های درون موزه آبگینه از یک معمار اتریشی با نام هاولاین کمک گرفته شده. او هم در طراحی این ویترین‌ها چیزی کم نگذاشت و با توجه به فرهنگ ایرانی یک طراحی منحصر به فرد انجام داد. به جرات می‌توان گفت که هیچ کس به جز هاولاین قادر به انجام چنین طراحی هوشمندانه‌ای نبود.
همانطور که اشاره کردیم، این ویترین‌ها با الهام از نماد‌های ایرانی همچون ستون‌های تخت جمشید، کاخ تچر و یا کعبه زرتشت طراحی شده اما در عین حال ظاهری مدرن و امروزی دارند. در حقیقت انگار که فضای درونی موزه به ما این حس را منتقل می‌کند که در حال بازدید از آثار باستانی در قرن بیست و یکم هستید!
طراحی موزه به شکلی دقیق انجام شده و شما در حین بازدید اصلا احساس خستگی نخواهید کرد. فضا اصلا یکنواخت نیست و چشم شما در هر لحظه باید آماده دیدن یک زیبایی معماری جدید باشد. نکته مهم در مورد طراحی داخلی هاولاین این است که کمترین آسیب را به بافت اصلی ساختمان وارد کرده و در عین حال یک طراحی بسیار زیبا را به ثمر رسانده.
اکثر آثار هولاین، مخصوصا آثار بعدی او بسیار شلوغ‌تر از طراحی موزه آبگینه هستند. او جزئ معماران آوانگارد بوده و همیشه سبک مدرنیسم را نقد می‌کند. جالب است بدانید که هولاین هنوز زنده است و ۷۳ سال سن دارد. در حال حاضر او را جزء معماران تراز اول جهانی می‌شناسند.
ساختمان چند طبقه است و چه قسمت‌هایی دارد؟
ساختمان موزه آبگینه در دو طبقه ساخته شده و به صورت کلی پنج تالار دارد. در طبقه اول تارای یک و دو قرار دارند و تالار‌های سه، چهار و پنج در طبقه دوم قرار گرفته‌اند. قدیمی‌ترین شیشه‌ها و لوله‌های ساخته شده از جنس شیشه و سفال‌ها در تالار شما دوم قرار دارند که به تالار بلور معروف است.
یک شیشه و یک سفال مربوط به دوران قبل از اسلام در طبقه اول و آثاری در دوره اسلامی در طبقه دوم به نمایش گذاشته شده‌اند. در حین بازدید شاید مساله‌ای توجه شما را به خود جلب کند و آن هم تفاوت نوع گچ‌بری هاست. قسمتی از گچ‌بری‌ها متعلق به دوره قوام است و به دستور او ایجاد شده‌اند و قسمتی دیگر به سبکی غربی بوده و متعلق به دورانی است که سفارت مصر در این ساختمان مستقر بوده.
آینه‌کاری‌های طبقه دوم به دوران قاجار تعلق دارند و این مساله چشم شما را به آنها خیره نگه می‌دارد.
معرفی بخش‌های مختلف موزه
زمانی که وارد موزه می‌شوید، باید ابتدا از راهروی طبقه اول بازدید بفرمایید. ما به همان ترتیبی که شما در این موزه قدم بر می‌دارید همراه شما خواهیم بود و توضیحات هر بخش و هر اثر را به شما می‌دهیم.
راهروی طبقه اول
در راهروی طبقه اول موزه آبگینه ظروف اهدایی اروپایی‌ها که متعلق به قرن هجدهم و نوزدهم میلادی هستند را می‌توانید ببینید. در کنار از ظروف اهدایی از جانب اروپاییان، ظروف سفالی ساخته شده از خاک رس وجود دارند که قدمت آنها به هزاره اول باز می‌گردد. همچنین پیکرک‌های سفالی رنگ، کوزه‌های سفالی هزاره اول قبل از میلاد مسیح و شیشه‌های تزئینی متعلق به قرن چهارم و پنجم پیش از میلاد مسیح جزء مهمترین آثار کشف شده هستند.
زمانی که وارد سرسرای طبقه اول شوید، یک سری سفالیه توجه شما را به خود جلب خواهند که به دوران پیش از تاریخ و معاصر نسبت داده می‌شوند. خمره سفالین با نقش حماسه‌ی گیل گمش نیز در این سرسرا قرار دارد و می‌توانید از دیدن آن لذت ببرید.
چه آثاری در راهروی طبقه اول وجود دارند؟
خب اگر به موزه آبگینه مراجعه کردید، بهتر است در راهروی طبقه اول، حتما از این آثار دیدن فرمایید:
این شیشه سرامیکی زیبا دارای چهار دسته است و برای تزئینات از آن استفاده می‌کردند. این ظرف را طی حفاری در بخش شهری ری تهران یافته‌اند و قدمت آن به قرن چهارم تا پنجم پیش از میلاد مسیح نسبت داده می‌شود.
ظرفی سرامیکی با یک دسته و یک لوله که دارای نقش دو اسب سوار روی دسته آن است. این اثر کاملا کار دست بوده و روی چرخ سفال گری ساخته شده. این اثر در آذربایجان کشف شده و قدمت آن به هزاره اول پیش از میلاد مسیح باز می‌گردد.
ساخت ظروف مختلف به شکل جانوران در گذشته بسیار رواج داشته. در اینجا شاهد یک ظرف سفالی هستید که به شکل یک شتر ساخته شده است. ساخت این اثر را با استفاده از دست و چرخ سفالگری می‌دانند. این ظرف زیبا را در اطراف اردبیل کشف کرده‌اند و قدمت آن را به قرن هشتم پیش از میلاد مسیح نسبت می‌دهند.
ظرفی زیبا و سفالین که قدمت آن به هزاره دوم پیش از میلاد مسیح باز می‌گردد. این پیکره سفالین که به رنگ عاج فیل رنگ‌آمیزی شده در آذربایجان کشف شده و در موزه آبگینه قرار دارد.
تالار بلور
تالار بلور دقیقا همانجایی است که هولاین برای ساخت ویترین‌های آن از معماری دوره هخامنشیان و نقش رستم شیراز الهام گرفته. با ورود به تالار بلور موزه آبگینه و دیدن ویترین‌های شیشه‌ای، قطعا به یاد ستون‌های تخت جمشید خواهید افتاد.
همانطور که از نام این تالار مشخص است، آثاری شیشه‌ای را می‌توانید در آن ببینید. برخی از این آثار متعلق به هزاره اول پیش از میلاد مسیح تا اوایل دوره اسلام هستند. تزئینات روی این شیشه‌ها بسیار زیبا و دیدنی هستند. در این میان ظروفی کوچک را مشاهده خواهید کرد که در گذشته کاربرد پزشکی و یا مذهبی آیینی داشته‌اند.
طبقه بندی آثار و ویترین‌های مختلف تالار بلور موزه آبگینه
ترتیب چیده شدن ظروف در این تالار بسیار هوشمندانه است. جالب است بدانید که ظروف شیشه‌ای تالار بلور بر اساس دوره زانی و سیر تحول تکامل صنعت شیشه گیری در ایران چیده شده‌اند. دوره ساسانیان را می‌توان نقطه اوج صنعت شیشه گری ایران دانست. در اصل صنعت شیشه گری در این دوره آنقدر پیشرفت داشته که ایران شیشه و بلور را به کشور‌های دیگر صادر می‌کرد.
ک معکب بزرگ در میانه این تالار خودنمایی می‌کند. در اصل این ویترین بزرگ مکعب شکل را می‌توان مهمترین قسمت تالار بلور دانست که انواع شیشه‌های کشف شده داخل کشور را در دل خود جای داده. نحوه نمایش آثار باستانی به این شکل در تمامی دنیا منحصر به فرد است. آثاری از دوره‌های مختلف همانند هزاره اول پیش از میلاد مسیح، ساسانیان، سلسله هخامنشیان و اوایل دوره اسلام در این مکعب قرار دارند.
قالب زنی شیشه ساسانی که بر روی کوزه‌های شیشه‌ای هزاره اول پیش از میلاد مسیح، چراغ‌های آویز و کاسه و جام قرار دارند، جزء دیدنی‌ترین آثار تالار بلور هستند.
چه آثاری را باید در تالار بلور ببینیم؟
تنوع آثار در این تالار بسیار زیاد هستند اما قطعا نباید دیدن چند مورد از آثار را از دست دهید:
این کوزه شیشه‌ای در آذربایجان کشف شده و قدمت آن به قرن پنجم پیش از میلاد مسیح نسبت داده می‌شود. روش ساخت این کوزه شیشه‌ای بر اساس فشار و با دمیدن بوده.
همانطور که عرض کردیم، صنعت شیشه گری در دوران ساسانی بسیار رواج داشته. به همین دلیل ظروف شیشه‌ای این دوران بسیار ارزشمند هستند. این جام و کاسه شیشه‌ای در املش گیلان کشف شده‌اند و متعلق به دوره ساسانی هستند. این کاسه را با همان شیوه قالب زنی معروف و فشار ساخته‌اند.
- چراغ آویز شیشه‌ای یا همان لوستر
این نوع چراغ را می‌توان نوعی لوستر دانست که از جنس شیشه ساخته است. در نیشابور خراسان این چراغ آویز زیبا را کشف کرده‌اند و قدمت آن را به قرن پنجم پیش از میلاد مسیح نسبت داده‌اند.
یکی دیگر از روش‌های ساخت شیشه، ایجاد انحنای مقعری به وسیله گوهرسنگ‌ها بوده. این هنر نیز متعلق به دوره ساسانی بوده و در سطح جهانی بسیار شهرت دارد. قدمت این کاسه به دوران ساسانیان باز می‌گردد و در املش گیلان کشف شده است.
تالار مینا
لوله‌های شیشه‌ای زیگورات چغازنبیل ، مهره‌های تزئینی، سفال‌های اولیه بدون لعاب و بدون نقش و نگار، عطردان‌های شیشه‌ای ، سفال‌های نقشدار، آثاری با نقوش حیوانات، گیاهان و یا اشکال هندسی، همه و همه در این تالار قرار دارند. آثاری که متعلق به هزاره اول و دوم پیش از میلاد مسیح هستند را می‌توانید در تالار مینا بیابید.
اگر به دنبال قدیمی‌ترین آثار شیشه‌ای و سفالین هستید، باید در همین تالار آنها را بیابید. انواع مات و براق شیشه را می‌توانید در این تالار مشاهده کنید. جالب است بدانید که طراحی ویترین‌های این تالار نیز برگفته از معماری دوره هخامنشیان است.
لوله‌های شیشه‌ای زیگورات معبد چغازنبیل به بزرگترین معبد ایران تعلق دارند که در هزاره دوم پیش از میلاد مسیح وجود داشته. شما می‌توانید در تالار مینا شاهد این لوله‌های شیشه‌ای باستانی باشید که به دوره ایلام میانه تعلق دارند. اگر این لوله‌ها را در برابر نور خورشید قرار دهید، ترکیب رنگی بسیار زیبایی را شاهد خواهید بود.
تالار سمعی بصری
جالب است بدانید که در تمامی تالار‌های موزه آبگینه، آثار باستانی وجود ندارند. تالاری با نام تالار سمعی بصری در موزه وجود دارد که اطلاعات عمومی شما را در مورد باستان شناسی و حفاری بالا می‌برد. در این تالار به شما توضیح می‌دهند که حفاری باستان شناسی چطور صورت می‌گیرد. گاهی آثار باستانی به صورت لایه به لایه روی یکدیگر قرار می‌دهند و یا آثار تمدن‌های متوالی در یک مکان با فاصله کم نسبت به یکدیگر یافت می‌شوند.
بر روی دیوار این تالار، یک جدول گاه شمار نصب شده. با نگاه کردن به این جدول می‌توانید دریابید که ایران چقدر قدمت دارد. در این جدول تمدن ایران را با سایر تمدن‌ها مقایسه کرده که بسیار جالب و دیدنی است. کمی آنطرف‌تر، نقشه دیگری روی دیوار نصب شده که مکان‌ها باستانی ایران را نشان می‌دهد. روی این نقشه منطقه استقرار اقوام مختلف و تمدن‌های ایرانی را می‌توانید ببینید.
جالب است بدانید که انسان در دوران گذشته تصور می‌کرده که بعد از مرگ دوباره به زندگی معمولی در دنیای دیگر باز خواهد گشت و به همین دلیل وسایل روزمره فرد مرده را همراه او دفن می‌کردند تا در آن دنیا از آنها استفاده نماید. حالا این وسایل شخصی و زیورآلات تبدیل به گورستان باستان شناسی شده که استخوان این اجساد را در کنار وسایل باستانی می‌توان پیدا کرد. در این سال با ابزار سمعی و بصری، آثار مختلف و روش باستان شناسی را به شما توضیح می‌دهند.
راهروی طبقه دوم
خب حالا وارد طبقه دوم شدیم. به وسیله پلکان چوبی زیبایی که به شکل نعل ساخته شده به سرسرای طبق دوم وارد می‌شوید. در لحظه ورود به راهروی طبقه دوم موزه آبگینه، سفالینه‌هایی را خواهید دید که به دوران اسلامی باز می‌گردند. اشیاء مختلف شیشه‌ای که به سده‌های چهارم تا ششم هجری قمری تعلق را می‌توانید ببینید که حالا داخل ویترین‌های این موزه قرار گرفته‌اند.
ظروفی که در این بخش قرار دارند علاوه بر قدمت تاریخی، به دلیل وجود تزئینات مختلف نیز شهرت دارند. پوشش لعاب گلی با نقاشی‌های رنگارنگ، نقاشی زیر لعاب، لعاب فیروزه‌ای، مشبک یا سوزنی و سایه‌کاری جزء روش‌های تزئین ظروف در آن دوران بوده. از طرف دیگر در دو ویترین این قسمت آثار سفالگری و شیشه گری هنرمندان معاصر کشوران قرار داده شده‌اند تا مردم با آنها نیز آشنا شوند.
گالری‌های دوره‌ای موزه آبگینه
اصل وجود این موزه، ترویج فرهنگ ایرانی است. به همین دلیل مدیریت مجموعه تصمیم گرفته تا بخشی را به صورت دوره‌های موفق به هنرمندان معاصر اختصاص دهد. در این گالری‌های موقف و دوره‌ای آثار هنرمندان معاصر در زمینه شیشه و سفال را به نمایش می‌گذارند. به این شکل مردم ما می‌توانند با این هنرمندان نیز آشنا شوند و آثار آنها را ببینند.
اطلاعات بازدید از موزه آبگینه
درب این موزه همه روزه به جزء ایام سوگواری به روی بازدید کنندگان عزیز باز است. در فصل‌های بهار و تابستان از ساعت ۹ صبح الی ۱۹ عصر و در فصل‌های پاییز و زمستان از ۸ صبح الی ۱۷ عصر ، این موزه پذیرای شما بازدیدکنندگان خواهد بود.
برای بازدید از این موزه باید ۲۵۰۰ تومان مبلغ ورودیه پرداخت کنید. البته این مقدار برای گردشگران خارجی ۱۵۰۰۰ تومان خواهد بود. جالب است بدانید که بر خلاف موزه جواهرات ملی تهران، عکس برداری و فیلم برداری در این موزه امکان‌پذیر بوده و ممنوعیتی ندارد.
واحد اطلاعات موزه: ۶۶۷۰۸۱۵۳-۰۲۱
آدرس: تهران، خیابان جمهوری، خیابان سی تیر، پلاک ۵۵
